Polska odzyskała niepodległość w 1918 roku. W tym czasie zaczął się proces zjednoczenia organizacji łowieckich z byłych trzech zaborów. Dopiero w dniu 23.06.1923 r. powołany został Naczelny Związek Polskiego Łowiectwa, a 9.07.1923 r. utworzono w Warszawie Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich. Pierwsze prawo łowieckie ogłoszono-wydano 3.12.1927 r., w formie Rozporządzenia Prezydenta RP. Następnie w miesiącu październiku 1929 r. CZPSŁ przekształcił się w Polski Związek Stowarzyszeń Łowieckich. W czerwcu 1936 r. zmienił nazwę na POLSKI ZWIĄZEK ŁOWIECKI. Bezpośrednio przed wybuchem II wojny w 1939 r., PZŁ liczył około 12 tys. członków co stanowiło około 25% osób polujących w kraju. Polscy myśliwi w 1928 r., wspólnie
z myśliwymi z Czech, Francji i Rumunii, powołali do życia Międzynarodową Radę Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny (CIC), która obecnie skupia związki myśliwych ze 140 państw świata. Od roku, 1994 PZŁ jest członkiem Federacji Związków Łowieckich Państw Unii Europejskiej (FACE).W archiwach Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego w Warszawie, zachował się 'Regulamin makowskiego Towarzystwa Łowieckiego w Makowie Mazowieckim”. Dokument ten określał bardzo precyzyjnie okresy polowań oraz zasady wykonywania polowań. Bezpośrednio po II wojnie w oparciu o takie regulaminy opierały zasady wykonywania polowania do czasu wprowadzenia nowych uregulowań prawnych.

Okres II wojny światowej znacznie uszczuplił szeregi polskich myśliwych, zginęło wielu przedstawicieli władz PZŁ. Ludzie, którzy nawiązując do przedwojennych osiągnięć oraz tradycji Polskiego Łowiectwa, rozpoczęli odbudowę struktur łowiectwa, jeszcze przed zakończeniem działań wojennych. W dniu 5.11.1944 r., w Lublinie powołano do życia Tymczasowy Komitet Organizacyjny PZŁ, a 25.01.1946 r. Polski Związek Łowiecki został wpisany do rejestru stowarzyszeń.
Ważnym wydarzeniem dla całego polskiego łowiectwa, było wydanie „Dekretu o Prawie Łowieckim” 29.10.1952 r. przez Radę Ministrów. Dokument ten określił łowiectwo jako: „planowe gospodarowanie zwierzyną zgodnie z potrzebami gospodarstwa narodowego i wymogami ochrony przyrody”. Zwierzyna w stanie dzikim pozostawała własnością państwa, kraj miał zostać podzielony na obwody dzierżawione kołom na 10 lat, obwody powinny mieć powierzchnię od 3 do 10 tys. ha.
Za szkody wyrządzone przez zwierzynę finansowo odpowiadali zarządcy terenu. Polski Związek Łowiecki uznano za oficjalną organizację i otrzymał on osobowość prawną.
W dniu 17 czerwca 1959 roku wszedł w życie akt prawny w randze Ustawy o hodowli, ochronie zwierząt i prawie łowieckim. Ustawa szczegółowo zakreśliła zakres działania Polskiego Związku Łowieckiego.
Następnie w dniu 13 października 1995 roku weszła w życie nowa Ustawa-Prawo Łowieckie, która generalnie nie wpłynęła na polski model łowiectwa. Zapisy Ustawy nowelizowane na przełomie ostatnich lat obowiązują do dnia dzisiejszego.